مراحل رویارویی با یک عدد هزارپای محترم:

1-ترسیدن حق مسلم شماست. تا این حق را از شما نگرفته اند، تا می توانید یک دل سیر بترسید. جیغ بکشید، بالا و پایین بپرید و با چشم های از حدقه بیرون زده نام برده را که روی موکت منزل شما در حال گشت و گذار است نگاه کنید.

2-حالا نوبت آن است که فکر کنید اول صبحی و تنها توی خانه چه گلی به سرتان بگیرید با این مهمان ناخوانده. گوشی را بردارید و با گریه برای همسرتان شرح ماوقع کنید. اگر گروه امداد و نجات نزدیک بود که هیچ، خدا بدهد شانس! اما اگر همسرجان ککش هم نگزید و عجز و لابه های شما مایه مسرتش شد، چاره ای ندارید، بروید مرحله بعدی!

3-این یک عملیات قهارانه است، خودتان را دست کم نگیرید! اول دوربین بیاورید و از هزارپا عکس بگیرید. بالاخره بعدن باید شرح شجاعت ها و دلاوری های شما به گوش همگان برسد و فکر نکنند که با دشمن فرضی جنگیده اید. البته طبیعی ست که در حین ترس از ده تا عکس یکیش خوب در بیاید!

4-حالا بروید سراغ جارو خاک انداز البته اگر عضلات خشک شده از ترستان اجازه فعالیت به شما بدهند!

5-هزارپای سحرخیز را بندازید توی یک کیسه فریزر، در پلاستیک را گره بزنید، محض محکم کاری پلاستیک اول را داخل پلاستیک دیگری بگذارید. البته بعید می دانم هزارپا دندان داشته باشد، ولی خب! کار از محکم کاری عیب نمی کند.

6-حالا دیگر آزادید! می توانید آب دهانتان را قورت بدهید و یک نفس بکشید! درست است که نصف عمر شدید، ولی خوش حال باشید که هنوز یک نصف عمر دیگر برایتان باقی مانده است!

 

نوشته شده در جمعه 91/11/20ساعت 1:29 صبح توسط هـاجـر زمـانـی نظرات ( ) | |